En iyi insanlar en sonunda en acımasız olurlar. Çünkü yapılması gereken her şey yapılmış, dayanılması gereken her şey dayanılmıştır; yolda kalpten kalbe gitmiş, insaniyetin sınırlarını zorlayarak, vicdanları rahat tutarak en sonuna gelinir. En sonunda ise bu, daha fazla talep edilmesine ve durumu daha da kötüleştirmesine neden olur. O, kimseye borçlu değildir, bu yüzden de pek bir pişmanlık yoktur, başkalarına bir zamanlar tüm kalbiyle iyi davranmıştır. Şimdi ise vicdanı rahat bir şekilde acımasız olabilir! İnsan, en uç noktaya geldiğinde, en derin merhametin kendisine merhamet etmemeye izin vermek olduğunu anlayacaktır.