Tüm sorunları bir kerede çözmeye çalışmayın, çünkü her sorunun arkasında her zaman yeni sorunlar olacaktır. Sorunun doğası çelişkidir ve çelişki, her şeyin gelişiminde yaygın olarak bulunur, bu nedenle sorunlar asla tamamen çözülemez. Birçok insan bu olguyu göremiyor, ancak mükemmel olma peşinde koşuyor, bir adımda her şeyi başarmak istiyor, sonuç olarak kaygı ve içsel çatışmaya kapılıyor. Bu "adım adım mükemmel olma" durumu hem enerjiyi tüketiyor hem de genellikle ideal sonuçlar vermiyor. İnsanların yetenekleri ve zamanları sınırlıdır, her adımı mükemmel yapmaları mümkün değildir. Öncelikle ana çelişkiyi yakalamalı, temel görevleri tamamlamalı ve sonra önemli ikincil sorunları çözmelisiniz; yetersiz güçle her yöne saldırmak sadece başarısızlığı ve öz şüpheyi hızlandırır. Bu, yetersiz bir yetenekten değil, "her şeyi bir kerede yapmak" saplantısından kaynaklanır. Aşırı düşünmek sorumlu gibi görünse de aslında beynin kaçışıdır. İnsanlar genellikle gelecekteki belirsizliği kabul edemedikleri için "kontrol yanılsamasına" kapılırlar - daha fazla düşünmenin sonuçları kontrol edebileceklerini sanırlar. Ancak pratiğe dayanmayan düşünceler sadece kendini kandırmadır, gerçek sorunları çözmenin tek yolu eylemdir. Aşırı düşünmenin faydasız olduğunu anlasalar bile, birçok insan duramaz. Bu, öznel istek ile nesnel gerçeklik arasındaki bir çekişmedir ve nihayetinde tüketilen zihin durumudur. "Her şeyin olmasına izin vermeyi" öğrenin, gerçekliği olduğu gibi kabul edin, böylece içsel bir rahatlama elde edersiniz. İzin verme, içinde bulunduğunuz durumdan çıkmak ve kendinizi ve sorunları bir gözlemci olarak görmek demektir. Kendinizi dışarıda tutabildiğinizde, mesafeyi koruduğunuzda, bilgelik doğal olarak ortaya çıkar, kaygı ve saplantı ile dolanmaz, o anı yaşamaya ve yapmanız gereken şeyleri yapmaya odaklanırsınız. Bütün bunların özü, kendinizi tanımaktır. Gerçekten kendinizi net bir şekilde gördüğünüzde, "kendinizi" kısıtlayamazsınız.