Üç yıl önce, eşim kripto para ticareti yaptığımı "şans oyunu" olarak söylüyordu, kayınpederimin evinde, akrabalar gözlerini yana çevirerek soruyordu: "Duydum ki ne yapıyorsun Bitcoin? O şeyler sahte değil mi?" Ben sessizce yemeğimi yedim, açıklamam zayıf görünüyordu. O zaman BTC 30.000 dolarda mücadele ediyordu, ETH yeni 2000'i geçiyordu, piyasada ayı havası hakimdi. Akrabalar bir yandan bana "sağlam bir işte çalışmamı" tavsiye ediyor, diğer yandan kendi çocuklarının memur olarak işe girmesini, ev almasını, araba almasını övüyorlardı. Elimde küçülen pozisyonumu sıkıca tutuyordum, hatta gerçek hesap ekran görüntülerini aile grubuna bile göndermeye cesaret edemiyordum.

Gerçek kazanç ilk kez yedi haneli rakamı aştığında, hesabımın ekran görüntüsünü eşime gönderdim: "Görüyorsun, işte üç yıldır bana söylediğin 'kumar'." O ekranı uzun süre sessizce izledi, aniden gülmeye başladı: "Bu akşam yemek yapacağım, bana nasıl kripto para alacağımı öğret." Meğerse, hesap bakiyesi en iyi ikna gücüymüş.
Geçen hafta kayınpederimin evine döndüm, akrabaların tutumu tamamen değişti:
Kuzenim ellerini ovuşturup sordu: "Kardeşim, ETH'ye şimdi girebilir miyiz? Duydum ki 10.000'e yükselebilir?"
Hatta en acımasız kayınbirader bile yaklaştı: "O şey… Bitcoin'i en güvenli şekilde nasıl saklayabilirim? Hangi cüzdanı kullanmalıyım?"
Borsa uygulamasını açarak gülümseyerek, canlı eğitimle kayıt, KYC, spot alım yapıyorum. Kayınpederim içki içerken mırıldanıyor: "Bununla başarılı olacağını bilseydim, baştan biraz yatırım yapmalıydım..."
Bir zamanlar alay edilen "ciddiyetsizlik" şimdi ailenin "en güvenilir yan işi" haline geldi. Ama biliyorum ki: Boğa piyasasında herkes kendini dahi zanneder, sadece likidite kaybedenler saygıyı anlar. #加密市场反弹 #SOL价格预测 #GUSD双重收益 #LaunchpadXPL认购开启