Birçok kişi zararı durdurmak istemiyor, bunun derin nedenleri esasen aşağıdaki maddelerdir:

1. Şans psikolojisi ve "Kumarbaz yanılgısı"
"Bir daha al, belki hemen geri döner?" Bu en tipik düşüncedir. Trader'lar piyasanın rastgele dalgalanmalarını kaçınılmaz bir kural olarak görür, piyasanın kendi beklentilerine göre tersine döneceğini hayal ederler, sonuçta küçük kayıplar büyük kayıplara dönüşür.

2. Kayıplardan nefret etme psikolojik içgüdüsü
Psikoloji açısından, zararı durdurmanın getirdiği acı, eşit miktardaki karın sağladığı mutluluktan çok daha fazladır. Zararları aktif olarak kabul etmek son derece insan doğasına aykırıdır, bu da insanların "devekuşu stratejisi"ni seçmesine, gözlerini kapatmasına ve direnmesine neden olur.

3. "Mali kayıplar gerçek kayıp değildir" yanılsaması
Açık pozisyon olmadıkça, zarar sadece bir sayı değişikliği, sanki hala geri dönüş umudu varmış gibi. Ama bir kez zararı durdurduğunuzda, kağıt üzerindeki zarar kesin bir gerçek haline gelir, hayalleri tamamen yok eder.

4. Aşırı güven ve batık maliyet
Yanlış yönde hareket ettikten sonra, sadece zararı durdurmakla kalmayıp, aksine sürekli olarak ters yönde pozisyon artırarak maliyeti dengelemeye çalışmak. Bu esasen "batık maliyet" tuzağına düşmektir; daha büyük bir hata ile ilk hatayı örtmeye çalışmak ve nihayetinde piyasa tarafından tamamen gömülmek.

Kritik Özet: Zararı durdurmayı reddetmenin özü, duygularla olasılıklara karşı koymaktır. Sözleşme piyasası bir olasılık oyunudur, başarılı trader'lar riski yönetmek için kurallar ve disiplin kullanırken, başarısız trader'lar ise umut ve korku tarafından yönlendirilir. Zararı durdurmak teslim olmak değil, bir sonraki işlem için hayatta kalma şansını korumaktır.