Teknolojik evrim, dağıtık sistemler için umut verici bir gelecek öngörüyor. Muhtemelen gelişimlerinde kritik bir rol oynayacak iki yenilik, küme hesaplama ve ağ hesaplamasıdır.
Küme bilgisayarı, birden fazla cihazın bir bütün olarak çalışması için birbirine bağlanmasını içerir. İşlem gücünü ve arıza toleransını artırmanın yanı sıra, bu teknoloji daha büyük ölçeklenebilirlik sunar. Donanım maliyetlerindeki düşüşle birlikte yüksek performanslı uygulamalarda kullanımının yaygınlaşması beklenmektedir.
Bu teknoloji, büyük veri hacimlerinin işlenmesinde uygulanmaktadır. Üretilen bilgilere olan eksponansiyel artış karşısında, kümeleme hesaplama daha verimli bir analiz sağlar. Ayrıca, model eğitimi ve veri işleme için büyük hesaplama kapasitesi gerektiren yapay zeka ve makine öğrenimi gibi alanlarda, bu teknoloji süreçleri hızlandırabilir ve sonuçların doğruluğunu artırabilir.
Ağ bilişimi, coğrafi olarak dağıtılmış kaynakları koordineli bir şekilde çalıştırmak için kullanır. Bu teknoloji, kuruluşların geleneksel yöntemlerle uygulanması imkânsız olan karmaşık projelerde güç birliği yapmalarına olanak tanır.
Acil durumlarda, doğal afetler gibi, mesh bilişim küresel kaynakları harekete geçirerek müdahale çalışmalarına yardımcı olabilir. Kripto para alanında, Bitcoin madencileri bu teknolojiyi kullanarak kaynaklarını dünya genelindeki diğer madencilerin kaynaklarıyla birleştirerek ödül alma olasılıklarını artırabilir.
Bu yaklaşım, bireysel madencilerden daha hızlı ve etkili bir şekilde karmaşık matematiksel problemleri çözebilen dağıtılmış bir işlem gücü ağı sağlar. Ağaçlı hesaplamanın, bulut bilişimin gelişimiyle paralel olarak bilimsel araştırmalarda, veri işlemelerde ve diğer büyük ölçekli bilgisayar uygulamalarında daha fazla önem kazanacağı öngörülmektedir.
Dağıtık sistemlerin avantajları ve zorlukları
Dağıtık sistemler, ölçeklenebilirlik, hata toleransı ve performans artışı gibi birçok avantaj sunar. Ancak, aynı zamanda koordinasyon zorlukları, karmaşıklık ve özel becerilere ihtiyaç gibi zorluklar da ortaya çıkar.
Dağıtık sistemlerin merkezi sistemlere göre öne çıkan avantajları arasında ölçeklenebilirlik bulunmaktadır. Bu sistemler, artan iş yüklerini yönetmek ve daha fazla kullanıcıya hizmet vermek için yeni düğümler ekleyebilir. Bu özellik sayesinde yoğun trafiği destekleyebilir ve performanstan ödün vermeden yüksek kullanılabilirlik sağlayabilir.
Diğer önemli bir avantaj, arıza toleransıdır. Bir düğüm arızalandığında, sistem diğer düğümlerin işlevlerini üstlenebilmesi sayesinde çalışmaya devam edebilir. Bu, dağıtık sistemlerin merkezi sistemlere göre donanım veya yazılım arızalarına karşı daha az hassas olmasını sağlar. Ayrıca, hesaplamayı birden fazla düğüm arasında dağıtarak, bu sistemler performansı artırabilir ve işlem sürelerini azaltabilir.
Bununla birlikte, dağıtık sistemlerin de dezavantajları vardır. Örneğin, bileşenlerin coğrafi dağılımı nedeniyle, iletişimin koordinasyonu ve sistemin tüm düğümler tarafından tutarlı bir şekilde anlaşılmasını sağlamak karmaşık hale gelebilir. Bu, eşzamanlılık ve tutarlılık sorunlarına yol açabilir.
Bu sistemlerin doğasında bulunan karmaşıklık, bakımını zorlaştırabilir ve merkezi olarak yönetilen sistemlere kıyasla güvenlik açıklarını artırabilir. Ayrıca, dağıtık sistemlerin tasarımı ve bakımı belirli bilgi ve beceriler gerektirebilir, bu da maliyetleri ve genel karmaşıklığı artırabilir.
Dağıtık sistemlerde mimarilerin çeşitliliği
Dağıtık sistemlerin birden fazla türü ve tasarımı vardır, her biri belirli ihtiyaçlar ve zorluklar ile başa çıkmak için tasarlanmıştır. Mimari seçimi, uygulama gereksinimleri, ölçeklenebilirlik, arıza toleransı ve güvenlik gibi faktörlere bağlıdır.
En yaygın mimarilerden biri istemci-sunucu mimarisidir. Bu modelde, bir sunucu bir istemciden aldığı istekleri işler ve ilgili yanıtları gönderir. Bu tasarım, tarayıcının istemci olarak hareket ettiği ve sunucunun web sayfasını barındırdığı web uygulamalarında yaygındır.
Diğer önemli mimari, (P2P) olan eşler arası mimaridir. Bu durumda, tüm düğümler veya eşler aynı statüye sahiptir ve hem istemci hem de sunucu olarak hareket edebilirler. Her eş, diğer eşlerden kaynak talep edebilir ve kaynak sunabilir. Bu mimari, BitTorrent gibi dosya paylaşım uygulamalarında kullanılmıştır.
Dağıtık veritabanı sistemleri, önemli bir kategori daha oluşturmaktadır. Bu mimaride, bir veritabanı, verileri depolamak ve yönetmek için işbirliği yapan birden fazla makine veya düğüm arasında dağıtılır. Bu tasarım, yüksek kullanılabilirlik ve ölçeklenebilirlik gerektiren sosyal medya platformları ve e-ticaret siteleri gibi büyük ölçekli uygulamalarda yaygındır.
Dağıtık bilgisayar sistemleri, birden fazla ekipmanın karmaşık hesaplama problemlerini ele almak üzere işbirliği yaptığı başka bir varyantı temsil eder. Bu mimari, genellikle büyük veri setlerini analiz etmek veya karmaşık süreçleri simüle etmek için birçok ekipmanın kullanıldığı bilimsel araştırmalarda sıkça kullanılır.
Ayrıca, çeşitli mimarileri veya kavramları birleştiren hibrit dağıtık sistemler de mevcuttur. Örneğin, bir sistem dosya paylaşımı için P2P tasarımını ve web isteklerini yönetmek için istemci-sunucu mimarisini kullanabilir.
Dağıtık sistemlerin ayırt edici özellikleri
Dağıtık sistemler, sosyal medya platformlarından bulut bilişime ve e-ticarete kadar çeşitli uygulamalarda kullanılmaktadır. Onları diğer bilgisayar sistemlerinden ayıran benzersiz özelliklere sahiptir.
Eşzamanlılık, birden fazla işlem veya ipliğin aynı anda çalışmasına olanak tanıyan bu özelliklerden biridir. Bu özellik sistemin verimliliğini artırsa da, aynı zamanda kilitlenme gibi sorunlara da yol açabilir.
Bir karşılıklı engelleme, iki veya daha fazla sürecin birbirlerinin kaynakları serbest bırakmasını bekleyerek ilerleyemediği bir durumdur. Bu senaryolar, birden fazla işlemin aynı anda çeşitli düğümlerde çalıştırılmasını koordine etmenin doğasında bulunan karmaşıklık nedeniyle dağıtık sistemlerde ortaya çıkabilir.
Ölçeklenebilirlik başka bir temel özellik. Bu sistemler, artan iş yüklerini yönetmek ve daha fazla kullanıcıyı barındırmak için daha fazla düğüm ekleyerek yatay olarak büyüyebilmelidir. Hata toleransı da kritik öneme sahiptir; düğümlerin veya bireysel bileşenlerin arızaları karşısında genel performansı etkilemeden çalışmaya devam etmelidir.
Heterojenlik, düğümlerin çeşitli donanım, yazılım ve ağ yapılandırmalarına sahip olabileceği başka bir ayırt edici özelliktir. Bu çeşitlilik, düğümler arasındaki işbirliğini ve iletişimi karmaşıklaştırabilir.
Şeffaflık başka bir anahtar özelliktir. Sistemler, kullanıcıların ağın tamamındaki kaynaklara ve hizmetlere şeffaf bir erişim sunmalı, alt sistemin karmaşıklığını gizlemelidir. Güvenlik de önceliklidir ve yetkisiz erişimlere, veri sızıntılarına ve diğer siber risklere karşı korunmalıdır.
Tutarlılık, bu sistemlerin sürdürmesi gereken bir diğer niteliktir; bu, çoklu düğümlerdeki verilerin tutarlılığını, eşzamanlı güncellemeler ve arızalara karşı korumak anlamına gelir. Performans kritik öneme sahiptir; iletişim maliyetlerinin artmasına ve dağıtımın getirdiği diğer karmaşıklıklara rağmen kabul edilebilir seviyelerde çalışmalıdır.
Dağıtık sistemlerin çalışma prensibi
Dağıtık sistemlerin etkili bir şekilde çalışabilmesi için bir görev, daha küçük alt görevlere bölünmeli ve bir ağdaki çeşitli düğümler veya ekipler arasında dağıtılmalıdır. Bu düğümler, görevi tamamlamak için iletişim kurar ve işbirliği yapar.
Süreç dört ana adımda özetlenebilir:
Dağıtık bileşenler: Dağıtık bir sistem, farklı fiziksel veya sanal konumlarda bulunan birden fazla parça veya düğümden oluşur. Bu bileşenler, ortak bir hedefe ulaşmak için bir ağ üzerinden iletişim kurar.
İletişim: Dağıtık bir sistemin bileşenleri, TCP/IP, HTTP veya mesaj kuyrukları gibi çeşitli protokoller ve araçlar kullanarak iletişim kurabilir. Bu protokoller, düğümlerin mesaj veya veri alışverişi yapmasına olanak tanır.
Koordinasyon: Dağıtık bir sistemin bileşenlerinin etkili bir şekilde birlikte çalışabilmesi için, eylemlerini koordine etmeleri gerekir. Bu koordinasyon, dağıtık algoritmalar, mutabakat protokolleri veya dağıtık işlemler aracılığıyla sağlanabilir.
Hata toleransı: Dağıtık bir sistem, hata toleransını göz önünde bulundurarak tasarlanmalıdır. Sistem genelinin performansını veya kullanılabilirliğini etkilemeden belirli bileşenlerin veya düğümlerin arızalarını yönetebilmelidir. Bunu başarmak için, yedeklilik, çoğaltma veya parçalama stratejileri kullanılır.
Dağıtık bir sistemin bir örneği, web sitelerini tarama, içerik indeksleme ve kullanıcı isteklerini yönetme gibi çeşitli işlevler gerçekleştiren birden fazla düğümden oluşan çevrimiçi bir arama motorudur. Bu düğümler, hızlı ve etkili arama sonuçları sağlamak için işbirliği yapar.
Blok zinciri, işlemleri güvenli ve şeffaf bir şekilde kaydeden merkeziyetsiz bir kayıt olup, dağıtılmış sistemin bir örneğidir. Dağıtılmıştır çünkü kayıt, ağın birden fazla düğümünde saklanır ve her düğüm kaydın tam bir kopyasını içerir; bu da daha fazla şeffaflık, güvenlik ve arıza veya saldırılara karşı dayanıklılık sağlar.
Dağıtık sistemlerin kavramı ve ana bileşenleri
Dağıtık bir sistem, kullanıcılara tek bir tutarlı sistem olarak sunulan bağımsız bilgisayarlar kümesidir. Dağıtık bir sistemdeki bilgisayarlar, ortak bir hedefe ulaşmak için birbirleriyle iletişim kurarlar. Tek bir fiziksel yerde bulunabilir veya çeşitli bölgelerde dağılmış olabilirler. Dağıtık bir sistemin ana avantajı, performans, güvenilirlik ve kullanılabilirlik açısından tek bir bilgisayar sistemini aşabilmesidir.
Kaynakların ve işlem kapasitesinin çeşitli iş istasyonları arasında veritabanları ve dağıtık hesaplama aracılığıyla paylaşılmasını içerir. Dağıtık sistemlerin temel bileşenleri, birden fazla düğüm, iletişim ağları ve düğümler arasındaki iletişimi kontrol eden dağıtık ara yazılımdır.
Düğümler, birbirleriyle iletişim kuran bağımsız bilgi işlem varlıklarıdır. İletişim ağı, düğümler arasında bilgi alışverişi için bir ortam olarak işlev görür. Dağıtılmış sistemlerdeki dağıtılmış ara yazılım, dağıtılmış uygulamalar ile temel ağ altyapısı arasındaki yazılım katmanını ifade eder; bu katman, etkili ve güvenilir bir dağıtık hesaplama sağlamak için iletişim, koordinasyon ve kaynak yönetimi gibi hizmetler sunar.
Dağıtık sistemlerin mimarisi, düğümlerdeki arızalar veya ağ sorunları varlığında çalışmaya devam etme yeteneği (, ölçeklenebilirlik ve yüksek kullanılabilirlik sağlamak için iş yükünü ve verileri birden fazla düğüm arasında dağıtarak arıza toleransı elde etmek üzere tasarlanmıştır.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Dağıtık sistemler: çalışma ve gelecekteki perspektifler
Teknolojik evrim, dağıtık sistemler için umut verici bir gelecek öngörüyor. Muhtemelen gelişimlerinde kritik bir rol oynayacak iki yenilik, küme hesaplama ve ağ hesaplamasıdır.
Küme bilgisayarı, birden fazla cihazın bir bütün olarak çalışması için birbirine bağlanmasını içerir. İşlem gücünü ve arıza toleransını artırmanın yanı sıra, bu teknoloji daha büyük ölçeklenebilirlik sunar. Donanım maliyetlerindeki düşüşle birlikte yüksek performanslı uygulamalarda kullanımının yaygınlaşması beklenmektedir.
Bu teknoloji, büyük veri hacimlerinin işlenmesinde uygulanmaktadır. Üretilen bilgilere olan eksponansiyel artış karşısında, kümeleme hesaplama daha verimli bir analiz sağlar. Ayrıca, model eğitimi ve veri işleme için büyük hesaplama kapasitesi gerektiren yapay zeka ve makine öğrenimi gibi alanlarda, bu teknoloji süreçleri hızlandırabilir ve sonuçların doğruluğunu artırabilir.
Ağ bilişimi, coğrafi olarak dağıtılmış kaynakları koordineli bir şekilde çalıştırmak için kullanır. Bu teknoloji, kuruluşların geleneksel yöntemlerle uygulanması imkânsız olan karmaşık projelerde güç birliği yapmalarına olanak tanır.
Acil durumlarda, doğal afetler gibi, mesh bilişim küresel kaynakları harekete geçirerek müdahale çalışmalarına yardımcı olabilir. Kripto para alanında, Bitcoin madencileri bu teknolojiyi kullanarak kaynaklarını dünya genelindeki diğer madencilerin kaynaklarıyla birleştirerek ödül alma olasılıklarını artırabilir.
Bu yaklaşım, bireysel madencilerden daha hızlı ve etkili bir şekilde karmaşık matematiksel problemleri çözebilen dağıtılmış bir işlem gücü ağı sağlar. Ağaçlı hesaplamanın, bulut bilişimin gelişimiyle paralel olarak bilimsel araştırmalarda, veri işlemelerde ve diğer büyük ölçekli bilgisayar uygulamalarında daha fazla önem kazanacağı öngörülmektedir.
Dağıtık sistemlerin avantajları ve zorlukları
Dağıtık sistemler, ölçeklenebilirlik, hata toleransı ve performans artışı gibi birçok avantaj sunar. Ancak, aynı zamanda koordinasyon zorlukları, karmaşıklık ve özel becerilere ihtiyaç gibi zorluklar da ortaya çıkar.
Dağıtık sistemlerin merkezi sistemlere göre öne çıkan avantajları arasında ölçeklenebilirlik bulunmaktadır. Bu sistemler, artan iş yüklerini yönetmek ve daha fazla kullanıcıya hizmet vermek için yeni düğümler ekleyebilir. Bu özellik sayesinde yoğun trafiği destekleyebilir ve performanstan ödün vermeden yüksek kullanılabilirlik sağlayabilir.
Diğer önemli bir avantaj, arıza toleransıdır. Bir düğüm arızalandığında, sistem diğer düğümlerin işlevlerini üstlenebilmesi sayesinde çalışmaya devam edebilir. Bu, dağıtık sistemlerin merkezi sistemlere göre donanım veya yazılım arızalarına karşı daha az hassas olmasını sağlar. Ayrıca, hesaplamayı birden fazla düğüm arasında dağıtarak, bu sistemler performansı artırabilir ve işlem sürelerini azaltabilir.
Bununla birlikte, dağıtık sistemlerin de dezavantajları vardır. Örneğin, bileşenlerin coğrafi dağılımı nedeniyle, iletişimin koordinasyonu ve sistemin tüm düğümler tarafından tutarlı bir şekilde anlaşılmasını sağlamak karmaşık hale gelebilir. Bu, eşzamanlılık ve tutarlılık sorunlarına yol açabilir.
Bu sistemlerin doğasında bulunan karmaşıklık, bakımını zorlaştırabilir ve merkezi olarak yönetilen sistemlere kıyasla güvenlik açıklarını artırabilir. Ayrıca, dağıtık sistemlerin tasarımı ve bakımı belirli bilgi ve beceriler gerektirebilir, bu da maliyetleri ve genel karmaşıklığı artırabilir.
Dağıtık sistemlerde mimarilerin çeşitliliği
Dağıtık sistemlerin birden fazla türü ve tasarımı vardır, her biri belirli ihtiyaçlar ve zorluklar ile başa çıkmak için tasarlanmıştır. Mimari seçimi, uygulama gereksinimleri, ölçeklenebilirlik, arıza toleransı ve güvenlik gibi faktörlere bağlıdır.
En yaygın mimarilerden biri istemci-sunucu mimarisidir. Bu modelde, bir sunucu bir istemciden aldığı istekleri işler ve ilgili yanıtları gönderir. Bu tasarım, tarayıcının istemci olarak hareket ettiği ve sunucunun web sayfasını barındırdığı web uygulamalarında yaygındır.
Diğer önemli mimari, (P2P) olan eşler arası mimaridir. Bu durumda, tüm düğümler veya eşler aynı statüye sahiptir ve hem istemci hem de sunucu olarak hareket edebilirler. Her eş, diğer eşlerden kaynak talep edebilir ve kaynak sunabilir. Bu mimari, BitTorrent gibi dosya paylaşım uygulamalarında kullanılmıştır.
Dağıtık veritabanı sistemleri, önemli bir kategori daha oluşturmaktadır. Bu mimaride, bir veritabanı, verileri depolamak ve yönetmek için işbirliği yapan birden fazla makine veya düğüm arasında dağıtılır. Bu tasarım, yüksek kullanılabilirlik ve ölçeklenebilirlik gerektiren sosyal medya platformları ve e-ticaret siteleri gibi büyük ölçekli uygulamalarda yaygındır.
Dağıtık bilgisayar sistemleri, birden fazla ekipmanın karmaşık hesaplama problemlerini ele almak üzere işbirliği yaptığı başka bir varyantı temsil eder. Bu mimari, genellikle büyük veri setlerini analiz etmek veya karmaşık süreçleri simüle etmek için birçok ekipmanın kullanıldığı bilimsel araştırmalarda sıkça kullanılır.
Ayrıca, çeşitli mimarileri veya kavramları birleştiren hibrit dağıtık sistemler de mevcuttur. Örneğin, bir sistem dosya paylaşımı için P2P tasarımını ve web isteklerini yönetmek için istemci-sunucu mimarisini kullanabilir.
Dağıtık sistemlerin ayırt edici özellikleri
Dağıtık sistemler, sosyal medya platformlarından bulut bilişime ve e-ticarete kadar çeşitli uygulamalarda kullanılmaktadır. Onları diğer bilgisayar sistemlerinden ayıran benzersiz özelliklere sahiptir.
Eşzamanlılık, birden fazla işlem veya ipliğin aynı anda çalışmasına olanak tanıyan bu özelliklerden biridir. Bu özellik sistemin verimliliğini artırsa da, aynı zamanda kilitlenme gibi sorunlara da yol açabilir.
Bir karşılıklı engelleme, iki veya daha fazla sürecin birbirlerinin kaynakları serbest bırakmasını bekleyerek ilerleyemediği bir durumdur. Bu senaryolar, birden fazla işlemin aynı anda çeşitli düğümlerde çalıştırılmasını koordine etmenin doğasında bulunan karmaşıklık nedeniyle dağıtık sistemlerde ortaya çıkabilir.
Ölçeklenebilirlik başka bir temel özellik. Bu sistemler, artan iş yüklerini yönetmek ve daha fazla kullanıcıyı barındırmak için daha fazla düğüm ekleyerek yatay olarak büyüyebilmelidir. Hata toleransı da kritik öneme sahiptir; düğümlerin veya bireysel bileşenlerin arızaları karşısında genel performansı etkilemeden çalışmaya devam etmelidir.
Heterojenlik, düğümlerin çeşitli donanım, yazılım ve ağ yapılandırmalarına sahip olabileceği başka bir ayırt edici özelliktir. Bu çeşitlilik, düğümler arasındaki işbirliğini ve iletişimi karmaşıklaştırabilir.
Şeffaflık başka bir anahtar özelliktir. Sistemler, kullanıcıların ağın tamamındaki kaynaklara ve hizmetlere şeffaf bir erişim sunmalı, alt sistemin karmaşıklığını gizlemelidir. Güvenlik de önceliklidir ve yetkisiz erişimlere, veri sızıntılarına ve diğer siber risklere karşı korunmalıdır.
Tutarlılık, bu sistemlerin sürdürmesi gereken bir diğer niteliktir; bu, çoklu düğümlerdeki verilerin tutarlılığını, eşzamanlı güncellemeler ve arızalara karşı korumak anlamına gelir. Performans kritik öneme sahiptir; iletişim maliyetlerinin artmasına ve dağıtımın getirdiği diğer karmaşıklıklara rağmen kabul edilebilir seviyelerde çalışmalıdır.
Dağıtık sistemlerin çalışma prensibi
Dağıtık sistemlerin etkili bir şekilde çalışabilmesi için bir görev, daha küçük alt görevlere bölünmeli ve bir ağdaki çeşitli düğümler veya ekipler arasında dağıtılmalıdır. Bu düğümler, görevi tamamlamak için iletişim kurar ve işbirliği yapar.
Süreç dört ana adımda özetlenebilir:
Dağıtık bileşenler: Dağıtık bir sistem, farklı fiziksel veya sanal konumlarda bulunan birden fazla parça veya düğümden oluşur. Bu bileşenler, ortak bir hedefe ulaşmak için bir ağ üzerinden iletişim kurar.
İletişim: Dağıtık bir sistemin bileşenleri, TCP/IP, HTTP veya mesaj kuyrukları gibi çeşitli protokoller ve araçlar kullanarak iletişim kurabilir. Bu protokoller, düğümlerin mesaj veya veri alışverişi yapmasına olanak tanır.
Koordinasyon: Dağıtık bir sistemin bileşenlerinin etkili bir şekilde birlikte çalışabilmesi için, eylemlerini koordine etmeleri gerekir. Bu koordinasyon, dağıtık algoritmalar, mutabakat protokolleri veya dağıtık işlemler aracılığıyla sağlanabilir.
Hata toleransı: Dağıtık bir sistem, hata toleransını göz önünde bulundurarak tasarlanmalıdır. Sistem genelinin performansını veya kullanılabilirliğini etkilemeden belirli bileşenlerin veya düğümlerin arızalarını yönetebilmelidir. Bunu başarmak için, yedeklilik, çoğaltma veya parçalama stratejileri kullanılır.
Dağıtık bir sistemin bir örneği, web sitelerini tarama, içerik indeksleme ve kullanıcı isteklerini yönetme gibi çeşitli işlevler gerçekleştiren birden fazla düğümden oluşan çevrimiçi bir arama motorudur. Bu düğümler, hızlı ve etkili arama sonuçları sağlamak için işbirliği yapar.
Blok zinciri, işlemleri güvenli ve şeffaf bir şekilde kaydeden merkeziyetsiz bir kayıt olup, dağıtılmış sistemin bir örneğidir. Dağıtılmıştır çünkü kayıt, ağın birden fazla düğümünde saklanır ve her düğüm kaydın tam bir kopyasını içerir; bu da daha fazla şeffaflık, güvenlik ve arıza veya saldırılara karşı dayanıklılık sağlar.
Dağıtık sistemlerin kavramı ve ana bileşenleri
Dağıtık bir sistem, kullanıcılara tek bir tutarlı sistem olarak sunulan bağımsız bilgisayarlar kümesidir. Dağıtık bir sistemdeki bilgisayarlar, ortak bir hedefe ulaşmak için birbirleriyle iletişim kurarlar. Tek bir fiziksel yerde bulunabilir veya çeşitli bölgelerde dağılmış olabilirler. Dağıtık bir sistemin ana avantajı, performans, güvenilirlik ve kullanılabilirlik açısından tek bir bilgisayar sistemini aşabilmesidir.
Kaynakların ve işlem kapasitesinin çeşitli iş istasyonları arasında veritabanları ve dağıtık hesaplama aracılığıyla paylaşılmasını içerir. Dağıtık sistemlerin temel bileşenleri, birden fazla düğüm, iletişim ağları ve düğümler arasındaki iletişimi kontrol eden dağıtık ara yazılımdır.
Düğümler, birbirleriyle iletişim kuran bağımsız bilgi işlem varlıklarıdır. İletişim ağı, düğümler arasında bilgi alışverişi için bir ortam olarak işlev görür. Dağıtılmış sistemlerdeki dağıtılmış ara yazılım, dağıtılmış uygulamalar ile temel ağ altyapısı arasındaki yazılım katmanını ifade eder; bu katman, etkili ve güvenilir bir dağıtık hesaplama sağlamak için iletişim, koordinasyon ve kaynak yönetimi gibi hizmetler sunar.
Dağıtık sistemlerin mimarisi, düğümlerdeki arızalar veya ağ sorunları varlığında çalışmaya devam etme yeteneği (, ölçeklenebilirlik ve yüksek kullanılabilirlik sağlamak için iş yükünü ve verileri birden fazla düğüm arasında dağıtarak arıza toleransı elde etmek üzere tasarlanmıştır.