Karmaşıklık ve kolektif karar alma süreçlerinde gecikmeler

Birden fazla aktörü ve çeşitli çıkarların ağırlıklandırılmasını içeren konsensüs mekanizmaları genellikle uzundur ve tıkanıklıklara yatkındır.
Örnek: Bazı DAO'larda, oylama süreçlerinin karmaşıklığı ve fraksiyonlar arasındaki çatışmalar, kritik protokol güncellemelerinin zamanında uygulanmasını engelleyebilir.

Daha fazla etkiye sahip grupların baskınlığı:
Token sahipliğine orantılı oy gücüne dayanan bir model, azınlık katılımcıların perspektiflerini dışlayabilir. Bu, büyük sahipleri orantısız bir şekilde destekleyen kararlarla sonuçlanabilir.
Örnek: Bazı DeFi projelerinde, yönetişim önerilerinin büyük miktarda yönetim tokenine sahip olan "balinalara" öncelik vermesinden endişe ediliyor.

Manipülasyon stratejilerine karşı zayıflık:
Merkeziyetsiz sistemler, topluluğun duygularını ya da gerçekçi olmayan vaatleri istismar eden taktiklere duyarlı olabilir, bu da projenin bütünlüğü aleyhine olabilecek destek kazanma potansiyeline sahiptir.
Örnek: Bazı blok zincirlerinde, karizmatik etkileyiciler tartışmalı çatallamalar hakkında bölücü retorik kullanarak önemli kararlar üzerinde etkili olmayı başardılar.

Altyapı gereksinimleri ve topluluk olgunluğu:
Etkin merkeziyetsiz yönetim uygulaması, sağlam bir teknik altyapı, katılımcıların kapsamlı eğitimi ve işbirliği kültürü gerektirir. Bu, önemli yatırımlar ve kademeli gelişim anlamına gelir.
Örnek: Sayısız yeni ortaya çıkan blockchain projeleri, sağlam yönetim mekanizmaları kurma ve topluluğun bilinçli katılımını teşvik etme konusunda zorluklarla karşılaşıyor.

Acil durumlarda kısıtlamalar:
Acelere ve etkili yanıtlar gerektiren krizler sırasında, dağıtık yönetim süreçleri yetersiz çevik olarak algılanabilir. Bu, karar alma otoritesinin geçici olarak merkezileştirilmesi yönünde baskılar yaratabilir.
Örnek: Kritik güvenlik zafiyetleri karşısında, bazı DeFi protokolleri merkezi ekiplerde kontrolü geçici olarak yoğunlaştıran acil duraklamalar uygulamak zorunda kaldı.