Paul McCartney sadece bir bomba patlattı: Birleşik Krallık hükümetinin, yapay zeka şirketlerinin sanatçıların eserleri üzerinde izin almadan eğitim yapmasına izin verme planı, yaratıcıları büyük ölçüde "soygun" yapabilir. İşin kötü tarafı - bu bir çıkış sistemi, yani sanatçıların her bir yapay zeka firmasına "eserimi kullanma" demesi gerekiyor. Bununla uğraşmak iyi şanslar.

The Beatles efsanesi sağlam bir nokta belirtti: genç sanatçılar hit parçalar yazıyor, ama artık onlara sahip olamayacaklar. Başkası kazanç sağlarken, yaratıcısı hiçbir şey almaz. McCartney'nin örneği? "Yesterday"—tarihin en ikonik şarkılarından biri. Onu yazan kişi, ödemeyi almalı mı? Kesinlikle evet.

İngiltere hükümetinin danışma süreci, yaratıcı sektörü AI yeniliği ile dengelemeyi keşfederek 25 Şubat'a kadar devam ediyor. Ama burada işler karışıyor: McCartney geçen yıl "Now and Then" için John Lennon'un vokallerini yeniden canlandırmak için AI kullandı. Peki... genel olarak AI'ya mı karşı, yoksa sadece adaletsiz AI kullanımına mı?

UK Müzik CEO'su Tom Kiehl de açık konuşuyor: bu, 120 milyar £'lık bir endüstriyi mahvedebilir. Asıl soru? Sanatçılar, çalışmalarının üzerinde eğitim gören yüzlerce AI şirketinden gerçekten çıkış yapabilecekler mi? Muhtemelen hayır. Bu yüzden bazı yasama organları bunun yerine bir "opt-in" modeli öneriyor - önce izin vermeniz gerekiyor.

Tartışma: yenilik vs. sanatçı koruması. Bahislerinizi koyun.