Bugün beni hem güldüren hem de ağlatan bir olayla karşılaştım. Bir abimiz özel olarak yanıma gelip "Ne ihtiyacın olursa çekinmeden söyle" dedi. Bu söz kulağa sıcak geliyor ama ne diyeceğimi gerçekten bilmiyorum! Benim yüzsüzlüğüm yok, bu konuyu açamıyorum.

Gerçekten, bu altı ayda tek değişmeyen şey cüzdanım - istikrarlı bir şekilde boş. Bugün özel olarak bir randevu aldım, bu inatçı "yoksulluk hastalığımı" tedavi etmek istedim. Bu yaştan sonra, gerçeklerin ne kadar acı olduğunu tamamen anladım. Para dedikleri şey, eksik olmadığında ne kadar önemli olduğunu hissettirmiyor, bir kere eksik olduğunda, o his gerçekten...... fazla söylenirse gözyaşı olur.