Zayıf para stratejileri, tehlikeli finansal zayıflıkları artırırken cüzdanları sessizce boşaltıyor. Hükümetler bilinçli olarak para birimlerini değersizleştirdiğinde, evet, ihracat kağıt üzerinde daha ucuz görünebilir. Ama işte aslında olanlar: sıradan insanlar satın alma güçlerinin eridiğini izliyor. Tasarruflarınız daha az şey satın alıyor. İthal mallar daha pahalı. Enflasyon, arka kapıdan yavaş yavaş sızıyor.

Ve bu sadece bugünün market faturasıyla ilgili değil. Bu yaklaşım, geç kalınana kadar ortaya çıkmayan sistemik riskleri biriktiriyor - yabancı para cinsinden borçlar ezici hale geliyor, sermaye kaçışı hızlanıyor ve tüm finansal yapı sarsılmaya başlıyor. Merkez bankaları bunu stratejik manevra olarak gösteriyor, ancak tüketiciler faturayı iki kez ödüyor: birincisi yaşam standartlarının düşmesiyle, ikincisi biriken riskler nihayet patladığında. Temelde, kısa vadeli rekabet avantajı için istikrarı ipotek etmekten ibaret.